به سمت رهایی

خواستم اینجوری شروع کنم که "و حالا تو هستی." نوشتمش حتی ولی مگه تو نبودی؟! بودی و حالا بودنت رو نشون دادی کشیدی بالا فیتیله ی این دلی رو که گرماش کم شده بود خوش اومدی عزیزدلم. هزار درد فرستادی ام به جان لیکن چو آمدی همه آن دردها دوا کردی. (شهریار)